مقایسه اثر هیوسین و پرومتازین بر طول بخش فعال مرحله اول زایمان

مقدمه: تلاش جهت کوتاه نمودن طول مدت زایمان، بدون به خطر انداختن مادر و جنین، همواره مورد توجه متخصصین مامایی و مادران بوده است. با توجه به استفاده گسترده از هیوسین و پرومتازین در زایشگاه ها و وجود مطالعات بسیار اندک با نتایج متناقض در زمینه اثربخشی این دو دارو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر هیوسین و پرومتازین بر طول بخش فعال مرحله اول زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور و آینده نگر بر روی 188 زن نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد در سه گروه دریافت هیوسین (48 نفر)، دریافت پرومتازین (45 نفر) و شاهد (95 نفر) قرار گرفتند. نمونه گیری به روش تخصیص تصادفی با تزریق 20 میلی گرم هیوسین و 25 میلی گرم پرومتازین عضلانی در اتساع 3 -5 سانتی متری دهانه رحم انجام شد. گروه شاهد از هیچگونه دارویی استفاده نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 16) و آزمون های آماری تی، کای اسکوئر و anova انجام شد و p< 0/05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین طول مدت فاز فعال زایمان در گروه پرومتازین (5/69±3/45) کوتاه تر از گروه شاهد (7±3/44) بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p=0/049) اما میانگین طول مدت فاز فعال زایمان در گروه هیوسین با گروه شاهد اختلاف آماری معنی داری نداشت (p=0/205). از طرفی، اختلاف میانگین طول مدت فاز فعال زایمان در سه گروه هیوسین، پرومتازین و شاهد، از نظر آماری معنی دار نبود (p=0/140). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی پرومتازین در مقایسه با هیوسین، پرومتازین می تواند به عنوان دارویـی مـؤثر طـی زایمان مورد استفاده قرار گیرد.